171

Miałam iść spać razem z Moim P. Ale dziś chyba czeka mnie długa noc z racji tego, że wypiłam dwie kawy, gdzie ogólnie nie pije często..
Zakładając swojego pierwszego bloga szukałam miejsca gdzie będę mogła wszystko wylać z siebie nie mówiąc nikomu, nie czekając na jakąś odpowiedź na "złotą radę"  która pozwoli mi iść dalej. Miał to być mój prywatny pamiętnik miejsce gdzie będę anonimowa, a to co będę zostawiala w sieci będzie czytane tylko prze ze mnie.
Dziś wchodząc tutaj, doszłam do wniosku ze takiego miejsca już nie mam, człowiek nie jest anonimowy w sieci ja również nie jestem.Nie piszę tutaj notek dla kogoś pisze je dla siebie, czasami po prostu potrzebuje się wyrzalić innym razem podzielić się swoim szczęściem aby któregoś gorszego dnia usiąść i wrócić do tej notki. Moje wypowiedzi zawierają błędy,  czy brak interpunkcji przyznam się mam z tym problem zwłaszcza, że większą połowa z nich jest pisana z telefonu w takie wieczory jak dzisiejszy. Ale pisze to dla siebie PRZEDE WSZYSTKIM
Miło mi, że są osoby które czytają moje wypociny szczerze niezbyt ciekawe.  Bo ile można pisać o jednym.  Nie mam obranego jakiegoś tematu. Piszę o swoich uczuciach do ukochanego, o swoich. Marzeniach, planach. Robię te cholerne błędy, często się powtarzam,  żale,  i narzekam na cały świat,Na Niego też. Chciałam aby ten blog był tylko MÓJ żeby nikt z moich bliskich nie miał dostępu do niego, kiedyś powiedziałam sobie ze jeśli ktoś się o nim dowie od razu usuwam się.
Dziś to miejsce odwiedzane jest nie tylko prze ze mnie, zagląda tutaj kilka osób. widocznie tak musi być, nie znam Ciebie nie wiem jak odbierasz to co pisze, czy Twoje komentarze są szczere,  czy Ty Masz o mnie dobre zdanie. Nie wiem nie Znam Cię, nie mam prawa Cie oceniać i Ty również nie masz do tego prawa.
Ale cieszę się że Mnie odwiedzasz, że nie jestem tutaj sama, Że każdego dnia zagladasz czy żyje.  Dziękuję Ci za to dobry człowieku, kim kolwiek jesteś dziękuję, bo nawet nie wiesz jak nie nawidze samotności.