.

"Nie planuj tego, co ma być za pięć lat. Życie jest nieprzewidywalne, może się potoczyć zupełnie inaczej niż oczekujesz. Najpierw zacznij od 5 miesięcy,czy pół roku, aby mieć do czego dążyć. I nie martw się na zapas, co będzie za parę lat. Obiecam ci jedno, poradzisz sobie, tak jak robiłaś do do tej pory."

Ludzie podzieleni są na dwa typy tych pierwszych Tworzą takie osoby jak Ja, które lubią a wręcz muszą mieć najlepiej resztę życia zaplanowane od A do Z. Jestem osobą która chciałaby wszystko mieć czarno na białym przedstawione a z czasem życie niech płynie według powyższego planu, Tych drugich tworzą ludzie podobni do mojego P są to osoby które mają zarys tego co będzie ale żyją tym co jest teraz czy wydarzy się za tydzień /pół roku. Nie odbiegają od tego wszystkiego kilkanaście lat do przodu, nie planują ,nie zastanawiają się, nie rozmyślają co nie oznacza, że nie myślą po prostu są zdania, że jest czas.
Właśnie? Czy napewno mamy tyle czasu ile myślimy? Czy to co zaplanowaliśmy za 5 lat zostanie przez nas zrealizowane? Życie lubi zaskakiwać, i nie zawsze pozytywnie.
Właśnie jestem świeżo po przeczytaniu biografii o Annie Przybylskiej długo ją męczyłam z powodu braku czasu, jak i mało ważnymi wydarzeniami opisanymi w książce.(według mnie)
Dopiero po skończeniu jej zrozumiałam dlaczego ta kobieta tak się spieszyła, dlaczego spieszyło jej się do tego dorosłego życia, do domu, dzieci, męża dlaczego tak jak większość osób w moim wieku nie korzystała pełną piersią z tego co daje jej życie a dało dużo . Szukała stabilizacji dążyła do wszystkiego jak najszybciej tak jakby wiedziała że czasu jest dużo ale czy koniecznie dla niej? Czy zdąży nacieszyć się tym wszystkim, czy spełni wszystkie marzenia i plany? My wiemy że nie zdarzyła.
Dziś ja się zastanawiam czy jak będziemy odkładać wszystko na później , za jakiś czas czy tego doświadczymy? Życie lubi się z nami bawić nie zawsze tak jakbyśmy chcieli.