...........

Dawno mnie tutaj nie było, w sumie to nawet nie wiem co napisać, aby się nie powtarzać. Kiedyś blog był dla mnie odskocznią, miejscem gdzie mogłam napisać wszystko co mi leżało na sercu a nie chciałam aby wiedziały o tym osoby trzecie z mojego otoczenia. Dziś chyba został mi tylko sentyment do tego miejsca. Nie będę ukrywała, że trochę mi brakuje tego pisania, ale wiem jedno wypaliłam się, a może mam po prostu inne priorytety a blogowanie odeszło na dalszy tor? Sama nie wiem.
Nawet nie wiem od czego mam zacząć, może od tego, że mimo pięcioletniego stażu związku u nas nic kompletne się nie zmieniło- myślałam, że z każdym kolejnym rokiem w nasze życie wejdzie małymi krokami przyzwyczajenie. Nawet kiedyś zastanawiałam się nad tym czy może właśnie tak nie jest, może nic już nas w sobie na zaskakuje a każda chwila spędzona razem jest normalna bo tak robiliśmy przez poprzednie lata. Pamiętam nawet jak pytałam się Go czy między nami jest miłość a może to już przyzwyczajenie gdzie kończy się a zaczyna między jednym a drugim ta granica. Odpowiedział mi bez zastanowienia się, że jest to miłość, bo nadal każdego dnia zakochuje się we mnie, każdego dnia szuka ze mą rozmowy bo tego potrzebuje - nie dlatego że tak trzeba, każdego dnia tęskni, czeka na każde spotkanie bo za każdym razem tego potrzebuje a nie dlatego, że musi. Nadal potrafię zaskoczyć, a on mnie czymś o czym nie wiedzieliśmy jeszcze dzień wcześniej. Podczas każdej wspólnej chwili razem nie nudzimy się sobą nie szukamy zajęcia aby tylko na siebie nie patrzeć, może to i Śmieszne ale nie pamiętam kiedy ostatni raz się kłóciliśmy. Wydaje mi się, że z każdym rokiem zbliżamy się do siebie co raz bardziej, niż oddalamy.